Op 17 april overleed oud-leerkracht Germain Dochy op 84-jarige leeftijd. Onmiddellijk na zijn priesterwijding in 1963 kwam Germain in het College lesgeven tot in 1980, toen hij benoemd werd tot pastoor in Gistel. Hij gaf godsdienst en Grieks en was daarnaast ook 'surveillant' bij de internen en de half-internen.
Wij bieden onze innige deelneming aan aan de familie van Germain. Oud-leerkracht Fernand Vanhee, voorzitter van de vriendenkring d'Oude Schorte, bezorgde ons het volgende in memoriam, waarvoor hartelijk dank:
Germain Dochy werd geboren in Izegem in 1938. Hij deed zijn middelbare studies in Izegem en zijn priesterstudies aan het Groot Seminarie van Brugge. Hij werd tot priester gewijd in Sint-Eloois-Winkel op 24 juli 1963.
Van 1963 tot 1980 was hij surveillant in het college van Veurne, eerst van de half-internen, later ook van de internen. Hij was ook parttime leraar godsdienst en Grieks.
Meteen bij zijn aankomst in Veurne ging hij door het leven als ‘Djoeten’, een bijnaam die hij ontleende aan de toen populaire Westernserie Bonanza, waarin de jongste telg van de familie Cartwright – little Joe - opvallend veel gelijkenissen vertoonde met Germain Dochy: klein van gestalte en een weelderige haardos.
Natuurlijk werd hij in het begin van zijn carrière ook wel geconfronteerd met recalcitrant gedrag, maar gaandeweg groeide hij uit tot een monument van onaantastbaar gezag.
Hoe zo? Eén en ander had wel te maken met zijn non-conformistische benadering van gezag: recht voor de raap, zonder tierelantijntjes, streng en rechtvaardig, en vooral …. met een grote dosis humor.
Een anekdote die hij graag opdiste: een leerling maakte het vaak al te bont in de studie. Het begon Germain danig op de zenuwen te werken. Hij maakte er boudweg kort een einde aan: “als gij op uw trompet speelt, zal ik op mijn bombardon slaan.” Klap, klap, klap.
De pedagogische tik maakte toen nog deel uit van het opvoedkundig project.
De teugels van het stoere herenvolkje – het college was toen nog niet gemengd – had hij zo strak in de hand, dat hij het zich kon permitteren de studiezaal even te verlaten zonder dat iemand het had opgemerkt. Een mythe?
In 1980 werd hij benoemd als medepastoor in Gistel.
Met hem verdween een kleurrijke en gezaghebbende figuur uit het collegelleven en tevens een minzame, empathische en goedlachse collega.
In 1988 werd hij pastoor van Kortemark. Hij zou er onafgebroken tot 2016 de dienst uitmaken. In 2016 kreeg hij eervol ontslag. Hij was toen 78 jaar en - zonder pensioenbonus – 53 jaar in dienst geweest van de kerk, die hem zo dierbaar was. De Romeinse boord heeft hij nooit afgelegd.
Na zijn pensionering woonde hij nog een tijdje in Veurne; om mentale gezondheidsredenen verbleef hij zijn laatste levensjaren in woonzorgcentrum Rustenhove in Ledegem. Hij overleed in AZ Delta, campus Rumbeke, op 17 april 2023.
(Foto: Uitvaartzorg Serru)
